Aprel 20, 2012 
İlk növbədə, kimləri gənclik kateqoriyasına aid etmək lazımdır? Fikrimcə, bu çox mübahisəli məsələdir. Ağlın yetkinlik səviyəsi gəncliyi xarakterizə etməlidir, ya yaş əsas faktor olmalıdır? Çünki həyatda hər şey nisbi olduğu kimi, gəncliyin də təyinatı nisbidir. Bu təyinat subyektivdir, hər şəxs onu müxtəlif şəkildə təsəvvür edir. Əsasən insanlar yaş faktoruna istinadən gəncliyin təyinatını verirlər. Ancaq bu, qətiyyən doğru təyinat deyil. Həyatım boyu mən dəfələrlə bir adamın eyni yaşlı iki adamdan birisə “sən hələ gəncsən, bunu bilməzsən!”, digərinə isə “sən bizim ağsaqqalımızsan, nə məsləhət görərdin?”- deyə müraciət etdiyini görmüşəm. Hansı yaşda insanlar gənc sayılır?- bu, suallar sualıdır. Bir çoxları 18-dən 40 yaşa qədər insanların hamısını, bəziləri 30 yaşa qədərini gənc hesab edirlər. Bu da mübahisəli məsələdir. Mənsə hesab edirəm ki, gənc dedikdə biz 16-23 yaşlıları, maksimum 25 yaşına qədərləri bu qrupa aid edə bilərik. Çünki 22 , 23 yaşdan insanların həyata baxışlarının ciddi şəkildə formalaşması başlayır və 25 yaşında artıq özü üçün əsas yaşayış prinsiplərini müəyyənləşdirir. 30 yaşında normal insanın həyat strategiyası və fəlsəfəsi tam formalaşır.
Mümkündür ki, bir insan həyatında yüzlərlə səhv buraxsın, bunu dərk edib özünü qınayaraq dəfələrlə əməllərinə düzəlişlər etməyə çalışsın, bir istiqamətdən başqa istiqamətə keçsin, ancaq 30 yaşına qədər formalaşmış xarakterinin əsas istiqamətlərini heç vaxt dəyişə bilməz. Məsələn, xeyirxah , başqasına pislik etməkdən daxili əziyyət çəkən, kinli olmayan sadə insanlar həmişə belə qalacaq- bəlkə, bəzi hissləri zəifləyəcək, bəziləri güclənəcək, ancaq xarakterinin ana xətti dəyişməyəcək. Məkrli, yaltaq, özündənmüştəbeh və sairə kimi xarakterlər də 30-dan sonra çətin dəyişə bilər.
Gənclərin xarakterinin formalaşmasında ətraf mühit, daha doğrusu, yaşadığı cəmiyyətdə ictimai -siyasi münasibətlərin forması, başqa sözlə, rejimin hansı səviyyədə haqq ədalətə söykənməsi də mühüm rol oynayır.
Hər bir yaşlı insan nə vaxtsa gənc olub, indiki gənclərin keçirdiyi hissiləri, demək olar ki, eyniylə keçirib. Məgər, min il bundan öncə yazılmış “Leyli və Məcnun” və ya 600 il öncə qələmə alınmış “Romeo və Culyetta” qəhrəmanlarının hissləri bu günkü gənclərdə yoxdur? Əlbəttə var, sadəcə, formasını qismən dəyişib. İnsanlığın xarakterinin dəyişilməsi, hisslərinin dərinləşməsi və ya səthiləşməsi qenetik hadisədir və ancaq təkamül (evalyusiya) yolu ilə reallaşır, yəni, bunun üçün min illər tələb olunur. Bu, bəlkə də inqilabla (revolyusiya) baş verməyən yeganə prosesdir, çünki insan beyni yüksək materiyanın məhsuludur.
Gəncliyin çatışmayan cəhətlərindən ən mühümü vaxta qiymət verməməsidir. “Hələ gəncəm, gör, mən o filankəsin yaşına çatanda nələrə nail olacağam” kimi səhv düşüncə tərzi, onların vaxtlarını hədər keçirməsinə gətirib çıxardır. İllərsə əvvəl yavaş, sonra orta, daha sonra isə böyük sürətlə keçir və bir də gözünü açıb görürsən ki, dünyanı artıq tərk etmək vaxtın çatıb, ancaq heç nəyə nail ola bilməmisən.
1988-ci ildə kücələrə tökülən 16-23 yaşlı gənclərin bu gün 40 -45 yaşları var. Əminəm ki, onlar da düşünürdülər ki, qısa bir müddətdə böyük qəhrəmanlıqlar edə biləcəklər. Necə ki, sizlərdən bir çoxu ‘’onsuz da hər şey dəyişəcək və bunu ancaq biz edə bilərik. Hara tələsirik? Hələ gəncik’’ kimi fikirlərə qapılırsınız və hələ qəbul edə bilmirsiniz ki, aktivləşib bu rejimdən həm özünüzün, həm də camaatın canını qurtara bilməsəniz, 18 ildən sonra sizin uşaqlar eynilə sizin kimi düşünəcəklər.
Statiska göstərir ki, Azərbaycanda təqribən 700 minə yaxın 16-23 yaşlı gənc yaşayır. Daha doğrusu, dünyada bu qədər azərbaycanlı gənc var. Hesab etsək ki, bunların təqribən 200 mini Azırbaycan vətəndaşı sayılmağına baxmayaraq, xarici ölkələrdə, (məsələn, 100 minə yaxını Rusiyada) yaşayır, deməli, ölkədə ən azı yarım milyon gənc var. Bu gənclərin təqribən 50 minə yaxın aktivdir, daha doğrusu, sosial şəbəkələrdə iştirak edir və sair. Həmin o 50 minin 90 faizi müəyyən siyasi yazılar yazır, bir birlərini təhqir etmək, hökuməti hədələmək, hazırlıqsız küçələrə çıxmaq üçün çağırışlar səsləndirməklə öz işini bitmiş hesab edir. Beləcə onların aktivliyi internet səhifələrinin hüdudlarından kənara çıxmır, tədricən zəifləyib sönür. Gənclərin ən böyük səhvi ümumi proseslərdən özlərini ayırıb bir fövqalədə gücə sahib olduqlarını zənn etmələrindədir. Məsələn, “Misir ingilabını gənclər elədi” kimi yanlış fikirlər onların beyinlərində möhkəm yer tutub. Bəli, bütün inqilablarda gənclər cəmiyyətin ən mühüm rol oynayan aktiv hissəsidir. Ancaq təkcə onların iştirak etdiyi inqilablar da həmişə dövlət çevrilişi və diktatura rejimlərinin qurulması ilə qurtarır. Kubada 1961, Liviyada 1969, İraqda 1978, Suriyada 1965, Misirdə 1956-ci illərdə baş verən inqilabları buna misal göstərmək olar. Bu siyahıya bir sıra Asiya, Afrika və Latın Amerika ölkələrini də əlavə etsək, tarixi əks etdirən şəkil tamamlanır.
Əslində son Misir inqilabının əsas təşkilatçısı “Müsəlman Qardaşları” partiyası idi və gənclərin aktivliyi hesabına onlar Mübarəki qısa müddətdə qova bildilər. 10 minlərlə həlak olmuşların demək olar ki, 40 faizi gənc, 30 faizi qismən gənc idi.
Tunis, Liviya, Qırğızıstan inqilablarında da həm iştirak edənlərin, həm də həlak olanların əksəriyyəti gənclər idi. Bu gün Azərbaycanda da cəbhə bölgələrində həlak olan və ya müxtəlif səbəblərdən ölənlərin də hamısı gəncdir.
Gənclərin baş verən pozitiv dəyişiklərdə fövqəladə rolları sözsüz ki, onların kumir hesab etdikləri yaşlı insanların zəngin həyat təcrübəsilə əlaqələndirilməzsə, istənilən hədəfə çatmaq mümkün deyil və bu məsələ öz analizini gözləyir.
Ardı var…
“Araq içməyə öyrənməyiniz!”
Müsəlman qəzetəsində böylə bir məqalə yazmanın, şəriət banisi olan Qurani-şərifin və Peyğəmbər əleyhissəlamın buyurduğu Quranın mətninə bir ləhzə (bir anlıq) diqqət edilirsə müsəkkiratın, yəni məstedici şeylərin işlətməsinin şəriətcə böyük günahlardan birisi olmasına baxılırsa əslən mənası yoxdur.
Lakin cəmaət düşmənləri olan pis vücudların intişar verdikləri (yaydıqları) bu zəhrimar bədbəxtanə hər bir mədəniyyətdən qabaq biz müsəlmanlara müstövli (hakim) olub xasımız (xüsusi adamlar) o yanda dursun, onların işi Allaha qalıb, avamlarımıza belə sirayət etmədə olduğunu gördükdə: “Dur, ay yatmış” jurnalının axırıncı nömrəsində başdakı ünvan təhtində (altında) yazılan məqalənin tərcümə edib, dərc etməyi münasib bildik.
İştə tərcümə
“Hər bir butulka araq içməyinizlə siz cəmaətin xoşbaxtlığını və azadlığını içirsiniz. Siz bununla ilanı, balığı bankada spirtləyən kimi öz hürriyyətinizi spirtliyorsunuz. Hər bir butulkasına verdiyiniz 12 qəpik pulun 11 qəpiyi bürokratlara çatıyor. Araq ucundan hökümət ildə 500 milyon manat yığır və bu pullara şpionlar, qatillər tutur, məhbəslər saxliyor ki, bu vəsilələr ilə cəmaəti dağıtsın.
Bundan başqa da, bu məlumdir ki, piyan cəmaət ilə dolanmaq bürokratlara çox asandır. Piyana nə yer, nə ixtiyar, nə öz ailəsinin (külfətinin) səadəti – heç bir şey piyana lazım deyil. Piyan olan şəxs özü hər bir pis işlər görməyə hazırdır, təki ona bir rumka araq versinlər. İştə bunun üçündür bürokratlar həmə vaxt (daim) əlləşirlər ki, meyxanə, kabaklar çox olsun ki, bacardıqca cəmaəti artıq içdirsinlər.
Hər məmləkətdə ki, hökümət cəmaət əlindədir orada içgiçilik də azdır. Bəs arkadaşlar! İşi duyunuz, duyunuz da möhkəm durunuz! Araq içməyiniz. Elin (cəmaətin) hüquq və ixtiyarını içməyiniz! Öz ailənizin səadətini, öz uşaqlarınızın xoşbəxtliyini içməyiniz”.
“Araq içməyiniz!”
Bu tərcüməyə əlavə olaraq biz də öz tərəfimizdən “Araq içməyiniz!” əvəzində “Araq içməyə öyrənməyiniz!” – desək daha yaxşı, daha müsəlmanlara münasib olar, zənnindəyiz. Həqiqətən də biz müsəlmanlar içkiçi olmasaq da buna başlamışıq. Hətta Kazan tatarları, türkmən təkələri, ləzgilər bu babətdə heç rus mujikindən geri qalmazlar, amandır arkadaşlar, araq içməyə öyrənməyiniz, öz səadətiniz içməyiniz!
Məhəmməd Əmin Rəsulzadə
“İrşad”, № 14, 20 iyul 1906
Saydiginiz olkelerde gencler islama qayitdi ve qismen bu zehrimardan ayrildilar ve gozleri acildi ta heqiqeti oldugu kimi gorduler.Inshaallah Azerbaycanda da bu cur olar…
Resul muellim, Musavat qezetine esasen sizin Penah Huseynle debatiniz olacag. Bu dogrudurmu, ve eger dogrudursa hardan ve nece baxmag olar.
25 Nisan 1980 tarihinde İran’ın Tebes çölünde ne olmuştu ?
Bugün 25 Nisan Tebes mucizesinin yıldönümü : Amerika’nın İran’da bozguna uğradığı gün
Her yıl 25 nisan gününde İran milleti, Amerikan ordusunun Tebes çölünde ilahi ve gaybi yardım sayesinde bozguna uğradığı günü şükranla kutluyor.25 Nisan 1980 tarihinde İran’da, Hicaz yarımadasında vuku bulan tarihi bir olayı çağrıştıran bir hadise yaşandı.
Bundan 14 asır önce Yemen kralı Ebrahe, insanların Kabe etrafında tavaf ederek ibadet ettiklerini duyduğunda büyük bir öfkeye kapıldı ve bu yüzden kutsal Kabe binasını yıkarak Hicaz halkını, kendisinin inşa ettiği bir tapınağa yönelmesini ve böylece Mekke’nin merkez olma konumunu yok etmeyi hedefledi.
Ebrahe önünde fillerin hareket ettiği büyük bir ordunun başında Mekke’ye saldırdı. Ebrahe ordusuna karşı koyamayan Mekke halkı çevredeki dağlara sığınırken yüce Allah’ın iradesi başka bir şekilde tecelli buldu. Birden gök yüzünde bir yığın kuş belirledi ve yukarıdan bıraktıkları özel taşlarla Ebrahe’nin ordusunu ve fillerini yok etti. Bu kuşlar yüce Allah tarafından saldırgan düşmanı yok etmekle görevlendirilmişti.
25 Nisan 1980 tarihinde Hicaz yarımadasında vuku bulan bu hadisenin benzeri İran’da yaşandı. Bu kez Carter başkanlığındaki Amerika yönetimi, İran’a saldırı emrini verdi. Bu saldırı gece yarısı ve özel gelişmiş silahlarla donanmış olan Amerikalı komandolarca başlatıldı ve dev C-130 uçakları ve askeri helikopterler bu operasyonu destekledi.
Amerikalı özel güçlerden oluşan 90 komando, Kartal Pençesi adlı operasyon çerçevesinde Tahran’da tutuklu bulunan Amerikalı casusları kurtarmalıydı. Söz konusu Amerikalı casuslar, İslam inkılabının zaferinden sonra Amerika’nın eski büyükelçilik binasında İran milleti ve İslam inkılabı aleyhinde casusluk faaliyetleri yürütüyordu. Ancak kendilerini imam Humeyni çizgisini izleyen öğrenciler olarak adlandıran bir grup müslüman öğrenci 4 kasım 1979 tarihinde casusluk yuvasına dönüşen Amerika büyükelçiliğini ele geçirerek Amerikalı casusları tutukladı. Bu mekanda ele geçirilen belgeler, elçiliğin casusluk üssü olarak kullanıldığını açık bir şekilde ortaya koyuyordu.
Amerikalı casusları kurtarmak için İran topraklarına saldıran Amerikalı güçler, aylarca özel eğitime tabi tutulmuştu. Amerikalı komandolar ilkin Amerika’nın Arizona çölünde ve daha sonra iklim bakımından İran’a benzerlik arz ettiği için Mısır’da defalarca kurtarma operasyonunun tatbikatını yaptı. Bu çalışmalar ve ellerindeki gelişmiş teçhizata güvenen Amerikalı komandolar, operasyon için düğmeye basmıştı. Bu arada İran içinde de inkılap karşıtı örgütler Kartal Pençesi operasyonunda işbirliği yapmak için hazırlanmıştı. Ancak ta baştan Amerikalı askerleri İran’ın Tebes çölüne indirmesi gereken uçak ve helikopterlerin arasında iki helikopter teknik arıza yaptı. Buna karşın operasyon sürdürüldü ve geriye kalan uçak ve helikopterlerle komandolar Tebes çölüne indirildi ve Tahran’a doğru yola çıkmak için hazırlıklara başlandı.
Fakat ne var ki Tebes çölünde, 14 asır önce Mekke’de yaşanan olay tekrarlandı ve yüce Allah’ın iradesi saldırganların planlarını suya düşürdü.
Tebes çölünde de bir helikopter teknik arıza yaptı ve operasyonun devamına katılamadı. Planlanan operasyon için en az 6 helikopter gerektiğinden Amerika dönem başkanı operasyonunun durdurulmasını ve uçakların ve helikopterlerin geri dönmesini emretti. Carter bu saldırının yenilgi ile sonuçlandığını düşünürken İran’dan gelen bir başka haber onu tam bir şoka sürükledi. Dönüş sırasında Tebes çölünde başlayan kum fırtınası sonucunda bir uçakla bir helikopter bir birine çarpmış, çarpışma sonucu büyük bir patlama yaşanmış ve alevler Tebes çölünde geceyi adeta gündüze çevirmişti. Bu olayda 8 komando da helak oldu ve geriye kalanlar büyük bir panik içinde Tebes çölünden kaçmak zorunda kaldı.
O dönemde bu operasyonu destekleyen ve beyaz sarayda milli güvenlik danışmanlığını yürüten Berjinski, Carter’in bu habere tepkisi şöyle anlatıyor:
Carter bu haberi duyunca yaralanmış bir yılan gibi olmuştu.
Böylece yüce Allah’ın iradesi bir kez daha asi, kibirli ve sultacı güçlere haddini bildirmiş ve onları onca gelişmiş teçhizatları ile birlikte hezimete uğratmıştı.
İslami İran kurucusu imam Humeyni (ra) Amerika’nın İran’a saldırısını uluslararası yasaların ihlali olduğunu belirterek şöyle buyurdu:
Onlar Tebes’e geldi ve zannettiler ki buraya güç indirebilirler ve sözde rehineleri kurtarmak bahanesi ile İran’ı yeniden ele geçirebilirler. Ancak yüce Allah kum fırtınası gönderdi ve onları hezimete uğrattı.
İmam Humeyni Allah’a tevekkül ve gaybi yardımlara iman meselesinin batılı devletlerin, idrak çerçevesinin dışında olan olan konular olduğunu belirtti. İran milletinin despot şah rejimine karşı mücadelesi ve yine dayatılan 8 yıllık kutsal savunma yıllarında da çok kez bu tür gaybi yardımlar yaşanmıştır.
Gerçekte bu ilahi bir vaattir ve kim ve hangi millet Allah yolunda adım atarsa yüce Allah da ona veya o millete yardımcı olur.
Amerikalı askerlerin İran’a saldırılarında hezimete uğramaları saldırgan güçler için büyük bir derstir. Bu operasyon ayrıca İran milletine de ecnebilerin her türlü muhtemel saldırısına karşı hazırlıklı olması gerektiği dersini verdi. Bu yüzden İran milleti Saddam ordusunun saldırıları karşısında 8 yıl direndi ve bir çok batılı ve Arap ülke tarafından desteklenen Saddam’ı perişan ederek hezimette uğrattı. O günden beri İran İslam cumhuriyeti, başta Amerika ve siyonist rejim olmak üzere artan tüm dış tehditlere karşın askeri savunma gücünü geliştirmiş bulunuyor, öyle ki günümüzde uzmanlar İran’ı bölgesel bir güç ve Ortadoğu bölgesinin en büyük gücü olarak görüyor.
İslami iran yerli bilimadamları sayesinde bu gün en gelişmiş askeri uçakları, çeşitli füze, denizaltı, top, tank, helikopter ve diğer stretajik askeri teçhizat üretebiliyor. İran’ın ürettiği karadan karaya füzeleri 2 bin km menzilli olup karadan havaya karadan denize füzeleri ile de havadan ve denizden gelen tehditlere karşı koyabiliyor. Bu arada İran’ın ürettiği insansız uçaklar da düşman mevzilerinin tespitinde görev yaparak ülkenin savunma hattına hizmet veriyor.
İranlı uzmanlar bu güne kadar çok sayıda yeni deniz aracı üretti ve İran’ın hız tekneleri düşmana göz açtırmıyor. İran ayrıca denizaltı üretimininde büyük bir yol katetmiş bulunuyor.
Çağdaş dünyada elektronik savaş, klasik savaşlarda önemli bir yeri işgal ediyor ve üstün elektronik teçhizatlar, düşmanın elektronik sistemlerini devre dışı bırakmak ve askeri üstün sağlamak bakımından büyük önem arz ediyor. Bu doğrultuda İran ordusu kendisi en gelişmiş elektronik teçhizatla donatmış bulunuyor. İran milleti ve silahlı kuvvetleri en başta yüce Allah’a tevekkül ediyor ve O’nun desteğine güveniyor. Nitekim yüce Rahman Kuran-ı Kerim’de savunma gücünüzü azami seviyeye yükseltin şeklinde buyuruyor. Yüce Allah Enfal suresinin 60. ayetinde tüm gücünüzü seferber edin ve böylece Allah’ın düşmanlarını korkutun diye buyuruyor.
Bu ilahi emre uymak, bu güne kadar İran İslam cumhuriyeti için önemli getirileri olmuştur.
Amerika ve siyonist rejim özellikle son yıllarda nükleer silah konusunu bahane ederek İran’ı askeri saldırı ile tehdit etmiş, ancak her defasında Allah’a tevekkül eden İran milleti ve yetkililerinin kesin tavrı ile karşılaşmıştır. Bunun dışında İran düşmanları bu ülkeye saldırdıkları takdirde İran’ın yüksek savunma gücü itibarı ile bu saldırının bir nevi intihar girişimi gibi olacağını çok iyi bilmektedir. Bu yüzden bundan önce defalarca İran’ı askeri saldırı ile tehdit eden siyonist rejim son günlerde bir kez daha geri adım atmış bulunuyor ve bu rejimin elebaşı İran’a saldırının ahmakça bir hareket olacağına itiraf ediyor.
Tebes hadisesi, askeri yüzleşmelerde sadece askeri gücün belirleyici olmadığı bağlamında ve bunun dışında diğer bazı konuların söz konusu olduğu ve yüce Allah istemediği takdirde hiç bir şeyin olmayacağı bakımından çok iyi bir ders sayılır.
RastHaber